نوشتن و حرف دل

معمولا نوشتن آدمی را به اطرافیانش معرفی می کند. معمولا نوشتن پلی می شود میان کسانی که همدیگر را نمی شناسند اما به خواندن چند خطی از همدیگر دل می بندند. آشنا می شوند. آشنایی می یابند و گاهی حرفهای ناگفته خود را از میان خطوط آنها می خوانند. نوشتن را دیرزمانی پیش به منزله راهی برای سبک کردن دل می دانستم اما خیلی زود آموختم که نوشتن دلم را آرام نمی کند که ذهن و دلم را همسو می کند و نظم می بخشد. به گمانم بیشتر کسانی که می نویسند به همین نقطه از اتصال می رسند. دلشان با ذهنشان همسو می شود و آرامش می یابند٬ نه اینکه دلشان سبک می شود.